2012, ഒക്‌ടോബർ 6, ശനിയാഴ്‌ച

ഒറ്റക്കാണ്

  ഗൌരി എന്നും ഒറ്റക്കാണ്...
മുള്ളുള്ള പാതയില്‍ നടക്കുമ്പോഴും
ഇരുട്ടിലൂടെ ഓടുമ്പോഴും അവള്‍ ഒറ്റയ്ക്ക് തന്നെ ആയിരുന്നു ....

 പ്രകാശം എന്തെന്ന് അറിഞ്ഞപ്പോള്‍
അവള്‍ക്കു കൂട്ടിനു ഒരാള്‍ വന്നു.....
പ്രകാശം മാത്രം അടുത്തറിഞ്ഞ ഒരാള്‍.....

അയാള്‍ അവളിലും പ്രകാശം ചൊരിഞ്ഞു ......
ഒറ്റപ്പെടുത്താതെ അവളുടെ നിഴലായി പിന്തുടര്‍ന്നു ......
സന്തോഷവും പുഞ്ചിരിയും അവളെ സുന്ദരിയാക്കി.....
  എന്നാല്‍ ......
അവളുടെ പാതയില്‍ ഇരുട്ട് വീണ്ടും കടന്നു വന്നു......
പ്രകാശത്തെ മാത്രം പ്രണയിച്ചിരുന്ന  അയാള്‍
ഇരുട്ട് കണ്ടു നിശ്ചലനായി നിന്നു .....

അവനെയും പിന്നിലാക്കി നടന്ന അവള്‍
തന്‍റെ നിഴലുപോലും കൂടെ വരാത്തതു കണ്ടു  പുഞ്ചിരിച്ചു .......

2011, നവംബർ 28, തിങ്കളാഴ്‌ച

ഞാന്‍ മാറുന്നു

എന്നും ഞാന്‍ കരുതും..
കുറച്ചു കൂടി മെച്ചപ്പെടണമെന്ന്...
ഞാന്‍ സ്നേഹിക്കുന്നവരെ
ഞെട്ടിപ്പിക്കണമെന്നു...
പക്ഷെ....
ഞാന്‍ പോലും അറിയാതെ  
ഞാന്‍ മാറുന്നുണ്ടോ???
എന്റെ മാറ്റം എല്ലാവരിലും അത്ഭുതം ഉളവാക്കുന്നു!
വേണ്ട!
എനിക്കു ഞാന്‍ ആകണം.
ഞാന്‍ സ്നേഹിച്ചിരുന്ന ഞാന്‍...........

2011, നവംബർ 26, ശനിയാഴ്‌ച

നിന്റെ മൗനം

നീ എത്ര തടുത്താലും ഞാന്‍ നിന്നെ പിന്തുടരും..
നീ എത്ര അകന്നാലും ഞാന്‍ നിന്നിലേക്ക്‌ തന്നെ വന്നണയും..
കാരണം....
ഇഷ്ടമാണെന്ന് നീ തന്നെ പറഞ്ഞ നാള്‍
നീ എന്നോട് തന്നെ പുലമ്പി.
ഈ ദേവതയെ ഞാന്‍ ആര്‍ക്കും വിട്ടു കൊടുക്കില്ലെന്ന്...
നീ അല്ലാതെ എന്റെ ജീവിതത്തില്‍ വേറെ ആരും ഇല്ലെന്നും..
എന്റെ ഹൃദയത്തിന്റെ അടിത്തട്ടില്‍ ഇപ്പോഴും ആ വാക്കുകള്‍ മായാതെ കിടക്കുന്നുണ്ട്...
എത്ര തന്നെ നീ എന്നെ വെറുത്തു എന്ന് പറഞ്ഞാലും...
എനിക്കറിയാം ഉള്ളിന്റെയുള്ളില്‍ എന്നോട് സ്നേഹമാണെന്ന്.....
അല്ലെ?
ആണെന്ന് പറയു...